Türk basınına damga vuran usta gazeteciler Abdi İpekçi ve Ali Gevgilili’nin yazılarını, röportajlarını, Hasan Pulur makalelerini kaçırmadan okuduğum ortaokul yıllarımda günün birinde Milliyet’te gazetecilik yapmayı hayal bile edemezdim... O yüzden 75 yaşına giren Milliyet’in yıllardır bir çalışanı olmaktan duyduğum mutluluğu anlatamam...
“Deutschland über Allah” sadece bir söz oyunu değil, bir niyetin özeti…
İzmir ikinci altılısının üçüncü ayağında 2.07.84lük derecesiyle grubun en iyi performansına sahip Colour Of Light birincilikte oldukça şanslıdır. Rakip isteyenlere Collecter ve Oğlum Utkunu tavsiye ederim. Günün sürprizi olarak dördüncü ayağındaki Taşdemirbeyini öneririm. Herkese bol şanslı bir gün diliyorum.
Üzerinden bir yıla yakın süre geçti. 18 Temmuz’da Türkiye Futbol Federasyonu seçimli mali genel kurulu yapıldı Ankara’da.
Dönemin TFF başkanı Mehmet Büyükekşi tekrar aday oldu. Rakip olarak İbrahim Hacıosmanoğlu çıktı.
Öncelikle altını çizeyim; 33 sene önce yasayla özerkliği tescillenen futbolun, siyasetle bağı hiç kopmamıştır. Siyasetin de futbolla. Dolayısıyla “nöbet değişimini” sürpriz olarak görmek saflıktır.
Gelelim yeni başkan Hacıosmanoğlu’nun sezon karnesine?
Başkan yıldızlı pekiyi hak ettiğini düşünebilir. Lakin gerçekler farklı.
Trabzonlu TFF başkanı Trabzonspor’un kötü bir sezon geçirmesini, başkan vekili sayın Mecnun Odyakmaz ise uzun yıllar başkanlığını yaptığı Sivasspor’un küme düşmesini gerekçe göstererek “tarafsızlık ve adalet” cümlesi kurabilir.
Ancak bu tez, Merkez Hakem Kurulu başta olmak üzere hukuk kurullarının günahlarını, yönetimsel hataları, yanlış tercihleri ve yaşanan skandalları unutturamaz.
Bunlar yaşanmadı mı ?
O zaman bazı hatırlatmalar yapalım;
- Seçimin ardından Hacıosmanoğlu yönetiminin ağır toplarından Bayram Saral, “şeffaf yönetim anlayışının gerçekleşmeyeceğine dair oluşan kanaati” nedeniyle istifa etti.
- İki ay sonra TFF başkan vekili, İcra Kurulu üyesi Lale Candar’ın “görülen lüzum üzerine” istifası alındı.
- Ardından Tahkim Kurulu başkanı ve iki üye ile yedek iki üye istifa etti. Yerlerine tartışmalı atamalar yapıldı.
- Her fırsatta yabancı VAR hakemini “ihanet” olarak değerlendiren, ancak hakemleri “rehin” almakla ünlenen TFF başkanı, sözlerinin mürekkebi kurumadan yabancı VAR hakemi getirdi.
- Yetmedi, 55 yıl sonra derbi maçına bir yabancı hakem görevlendirildi.
- Hakemlere “Arkanızdayım” mesajı verdi, işler kötü gidince televizyondaki “abilerine” şikayet etti.
- Medya önünde hakemlerle ilgili “Başımı öne eğdiniz”, “Bana operasyon yapıyorlar”, “Sırtımdan hançerliyorlar” cümlelerini kurdu.
- Büyükekşi dönemini “Burayı çiftliğe çevirmişler” sözleriyle eleştirdi, akabinde federasyonun en önemli icra organlarına futbolla ilgisi olmayan kişileri getirdi.
- “Kulüp başkanları açıklamaları nedeniyle disiplin kuruluna sevk edilmeyecek” dedi, onlarca başkana ağırlaştırılmış cezalar kesildi.
- Milli takımlar alt yapısı ehliyetsiz ve liyakatsiz kişilere teslim edildi. Onlar da bu görevleri kulüplere gidebilmek için sıçrama tahtası olarak kullandı.
- Kulüp Lisans ve Finansal fair-play talimatı, ki TFF’nin en önemli yaptırım gücüdür, bir sezonda tam üç kez değiştirildi.
En başarısız MHK
- Ferhat Gündoğdu başkanlığındaki MHK tarihin en başarısız, en basiretsiz, en adaletsiz yönetimini sergiledi. Hakemler birbirine düşman edildi. Gündoğdu, başı sıkışınca yol arkadaşları Ahmet Şahin ve Yunus Yıldırım’ı yarı yolda bıraktı. Üç yıllık kontratından aldığı güçle herkese posta (!) koymaya kalktı. Çıkardığı talimatları inkar etti.
- Onun MHK’sinde Türk hakemliği uluslararası platformda 20 yılın çöküş dönemini yaşadı.
- Son olarak Disiplin Kurulu üyeleri arasında kurulan iletişim grubundaki skandal paylaşımlar, “tarafsızız” diyenlerin yüzünü kızarttı.
Şimdi sayın Hacıosmanoğlu’na soruyorum; yukarıdakilerin hangisine “olmadı, gerçek değil” diyebilirsiniz?
Bulunduğumuz noktada kurumsal iflasa sürüklenen bir federasyon, otoritenin kalmadığı bir düzen, derin bir sessizlik ve çaresizliğin hüküm sürdüğü hesap sorulabilirlikten çıkmış, denetimden uzak bir Türk futbolu görüyorum.
Şaşırmamak gerek...
İsrail, ABD’nin doğrudan savaşa katılması için Trump’a yalvarma, yıkama, yağlama, yalama her yolu zorluyor... İran füzeleri Tel Aviv’i vuruyor, İsrailliler Trump’a “Başkan işi bitir” diye ağlama duvarındalar... Netanyahu alenen Batı dünyasından yardım dileniyor… ABD olmadan bu işin altından kalkamayacaklarını biliyorlar, çok net de gördüler. İsrail’in sesi Amerikan medyası da ABD’nin daha fazla müdahil olmaması durumunda, İsrail’in mevcut füze savunma kapasitesinin sadece 10 ila 12 gün daha yeteceği gibisinden mağduriyet haberleri pompalıyor... Ama aynı ABD içinden tam tersi yönde sesler de geliyor. Mesela İsrail’in saldırıları başlattığı günden bu yana ABD’nin İsrail-İran çatışmalarına müdahil olmaması gerektiğini vurgulayan ABD’li Senatör Bernie Sanders diyor ki:
Uzun ve sağlıklı bir yaşam hepimizin arzusu fakat bunu sadece büyük kararlar değil, günlük alışkanlıklarımız şekillendiriyor. Her gün farkında bile olmadan yaptığımız ya da yapmadığımız şeyler, zamanla sağlığımızdan ve yaşam kalitemizden sinsice çalabiliyor.
Atalarımız "Borç yiğidin kamçısı" diyerek, hiç iyi etmemiş! Çünkü kulüpler, sado-mazoşist bir tutum içerisinde!.. Adeta kamçılanmaktan zevk alıyorlar...
Artık trende değil, temel yapıya ilgi gösteren yatırımcı yönünü bilançosu güçlü sanayi hisselerine çeviriyor
Bir öğretmen, çocuklara üzerinde tuttukları takımların logoları basılı olan karneler dağıtmış.