Numan Bey’in heyecanı... Kategorisi için haberler
? Meclis Başkanı Numan Kurtulmuş’u, Fazilet Partisi İstanbul İl Başkanlığı döneminden beri tanırım.
? Meclis Başkanı Numan Kurtulmuş’u, Fazilet Partisi İstanbul İl Başkanlığı döneminden beri tanırım.
İşçiler açısından iş sözleşmesinin feshi yazılı, sözlü ve hatta davranışla dahi yapılabilir. Bu da genellikle istifa olarak adlandırılmaktadır. Fakat istifa hukuki bir terim olmaması nedeniyle, istifa halinde bunun sonuçlarını ayrıca değerlendirmek gerekmektedir. Örneğin işçinin istifa ederken haklı bir neden öne sürmüş olması, istifayı derhal fesih haline getirirken, hiç neden öne sürmemesi, ihbar sürelerine uymasını gerektiren, kıdem tazminatına hak kazandırmayan normal bir feshe dönüştürmektedir. İşçinin eylemli feshi olarak yorumlanabilecek bir davranışı sonucunda haklı nedeni mahkeme nezdinde öne sürerek kıdem tazminatı talep edip edemeyeceği ise yargı kararlarında değerlendirmeye tabi tutulmuştur.
Meclis Genel Kurulunda en düşük emekli maaşının yüzde 16,67 oranında artırılarak 16.881 liraya çıkarılması görüşülüyor.
Müzisyen Sinan Akçıl, bu yıl beşinci kez düzenlenen Türkiye Kültür Yolu Festivali aleyhinde sosyal medyada yazılanlar karşısında daha fazla sessiz kalamamış olacak ki şu paylaşımı yaptı:
Şehri tanımayan yöneticiler, İstanbul’un zenginliğini heba etti; yanlış kararlar büyük kayıplara yol açtı. Geçmişin hataları, bugünün planlamasına ışık tutmalı…
İzmir altılısının ikinci ayağında iki yarışında da finişi önde geçen Miray Ablayı tek tutuyorum. Gücünü gösteren safkan yine kazanabilecek durumda. Rakip isterseniz Güleryüz ile Uçan Hümayı değerlendirin. Günün sürprizi olarak ikinci ayaktaki Dekçi Beyi tavsiye ederim. Herkese bol şanslı bir gün diliyorum.
Hafta içinde Türkiye Futbol Federasyonu Olağan Mali Genel Kurulu yapıldı Ankara’da.
Özerk futbol yasasının çıktığı 1992 yılından beri aralıksız takip ederim.
Ancak bu kadar enerjisi düşük, “bitse de gitsek” moduna odaklısını izlemedim.
Çarpıcı tarafı, yıllar sonra koltuğunun tehdit altında olmadığını gören bir federasyon başkanının rahatlığı mıydı sadece?
Olur mu? Neler sığdı 1.5 saatlik tiyatroya?
Hadi başlayalım;
* Genel kurulda divan başkanlığına kim seçildi biliyor musunuz? Geçen yıl TFF’ye İbrahim Hacıosmanoğlu’nun listesinden giren, ancak bir hafta sonra, “Şiarımız; adil, liyakate dayalı, herkese eşit mesafede davranış ve tüm yönetim kurulu üyelerinin katılımı ile birlikte şeffaf yönetim vaadi olmuştu. Bunların gerçekleşmeyeceğine dair oluşan kanaat dolayısıyla istifa ediyorum” diyen Bayram Saral!
Sayın Saral’ın bu görevi kabul etmesinin, Hacıosmanoğlu’nun onun divan başkanlığına onay vermesinin açıklamasını merak ediyorum.
* Genel kurullar dört büyük kulübün boy gösterisine sahne olurdu. Çarşamba günü sadece Fenerbahçe Başkanı Ali Koç vardı. Attığı her adımda delegelerin yoğun ilgisiyle karşılaşan ve Hacıosmanoğlu’nu kıskandıran Koç, niye gelmişti Ankara’ya?
Kulüpler Birliği Başkanı unvanı taşıdığı için mi, yoksa federasyona son kez destek verdiğini cümle aleme gösterip, yeni sezonda başına bir kaza gelmesinin önünü almak için mi? İkisi de mantıklı!
* Plana bakın. TFF’nin faaliyet raporları tasarruf gerekçesiyle ilk kez kitapçık halinde basılmamış, bilgiler delegelerin kişisel hesaplarına gönderilmişti. Çok iddialıyım, salona gelen 187 kişinin 7’si maillerine baktıysa, bir daha TFF genel kurullarını takip etmeyeceğim.
* Toplantının dikkat çeken tek konuşmasını İstanbulspor Başkanı Ecmel Faik Sarıalioğlu yaptı. Ne dedi Ecmel Başkan?
“Sayın Cumhurbaşkanımıza sesleniyorum. Herkes kazancının vergisini versin. Af filan olmasın.”
Sonrası, salonda tek bir alkış sesi yoktu.
* Oturumun en önemli gündem maddesi federasyon ve kurullarının ibrası idi. Sırası geldiğinde delegelerin üçte ikisi salon dışındaydı. Divan başkanının çağrısına karşın 80-90 kişilik bir grubun elleri kalktı, herkes aklandı!
* “Kısa kes Aydın havası olsun” derler ya. İlk kez bir genel kurul bittikten sonra federasyon başkanı kürsüye gelip teşekkür konuşması yapmadı. Oysa bir saat önce “Cenabı Allah izin verdiği sürece buradayız, bir yere gitmiyoruz” cümlesini kurmuştu.
Üç öğün açık büfe, konforlu odalar, uçak biletleri, yakıt ücretleri, lüks araçların otel önüne dizildiği sıradan (!) bir genel kurul yaşadık işte.
Kimse kusura bakmasın, Türk futbolu bu vizyondaki insanların inisiyatifine kaldıysa; on değil elli yıl geçse düzlüğe çıkamayız!
Dönem 1990’lar…Henüz ilkokuldayım, aklım yeni yeni ermeye başlamışken eve giren tek gazeteyi hatırlıyorum: Milliyet. O dönem Bursa’da, Gıda Teknolojisi ve Araştırma Enstitüsü lojmanlarında oturuyorduk. Herkes birbiriyle yakın akraba gibiydi ve herkes birbirinin her şeyini bilirdi. Hatırlıyorum, öteki hanelere başka başka gazeteler girerken babam hep aynı gazeteyi alırdı. Hatta itiraf edeyim, çocuk aklımla diğer gazeteler bana daha ‘renkli’ gelirdi. Yıllar sonra babamın Milliyet’te bulduğu rengi daha doğrusu renkleri gördüm, anladım. Milliyet Gazetesi’nin rengi dışında değil içindeymiş. Abdi İpekçi ekolündeki duruşmuş, köşe yazarlarının çeşitliliğiymiş, siyasi hiciv yazılarıyla çektikleri ilgiymiş, mesela Hasan Pulur’un bir kare fotoğrafıyla verdiği sıcaklıkmış.
Tam 11.22’de mağaranın merdivenlerinden en önde Bese Hozat olmak üzere PKK’lılar inmeye başladı. Yönetici grubu dahil 15 kadın 15 erkekten oluşan grup sahnede yerini aldı.Metnin okunması sonrasında gruptakiler ateş çukurunun önüne geldi. Ellerindeki silahları ateş çukuruna koydular. Ateşi Bese Hozat ve Behzat Çerket tutuşturdu.